Snuddudagarnir búnir.

Þetta er dagur sem Rakel Kara gleymir seint. Í dag kom jólasveinn og fékk allar snuddurnar hennar lánaðar til að gefa litlu jólabörnunum. Þegar ég sagði henni fréttirnar þá lá við að heimurinn hrundi. Á milli ekkasoganna kom hún með allskonar hugmyndir um hvernig við gætum náð snuddunum aftur t.d að keyra upp í fjöllin og taka snuddurnar o.s.fr. Þetta er sem sagt hennar fyrsti snuddulausi dagur af mjög mörgum, vonandi. Svefntíminn var henni erfiður og þurfti ég að syngja stanslaust frumsamið lag um hvað hún væri dugleg, stór og sterk að gefa jólabörnunum snuddurnar sínar.